Jungle en vleermuizen 2

3 juli 2018 - Chiang Mai, Thailand

Vandaag weer vroeg uit de veren voor een jungle tocht in het Khao Yay nationaal park samen met  onze gids Moh en chauffeur Pih jong. Bibi kwam nog met een drietal prachtige Safari bloezen in camoufleren kleuren en bijpassende bloedzuigersokken die nodig waren om de " leaches" tegen te houden die in deze tijd van het jaar erg actief waren. 😂 . Om 8:00 uur werden we in de laadbak gezet en ging het met een noodgang richting park. Er stond een koelbox in de bak met allemaal koele drankjes en fruit. Bij binnen komst had onze gids direct alcontact met andere gidsen dat er een olifant was gesp, dus hij zette nog een tandje bij waardoor wij ons goed vast moeten houden om niet uit de auto te worden geslingerd. Bij de " campground" die daar ook nog was, werden we de bossen ingestuurd. Onze stoere gids voorop en wij er achteraan. Gelukkig hadden we onze bloedzuiger sokken aan want deze enge beestjeskropen met een noodgang bij onze schoenen omhoog richtingbroek en nog verder!! Ondertussen had de gids een grote Bull ( mannetjes olifant) tuusen de bomen gespot> Heel indrukwekkend hoedt gigantische beest allerlei takken en bomen omtrok met zijn slurf en slagtanden. Hij stond met zijn kont naar ons toe en de waarschuwing was" wanneer hij zich omdraait dan moeten we wegwezen, zo snel mogelijk!!" Best wel spannend!! Ondertussen had Rudmer de big asian hornet gespot op een boom. Volgens hem het gevaarlijkste insect ter wereld, dus dat was volgens hem nog gevaarlijker dan zo' 'n olifant! Toen we lang genoeg aan al deze gevaren waren blootgesteld gingen we weer naar onze safari jeep waarin we onze weg vervolgden. We kwamen een hele groep makaken tegen op de weg en even later trapte Pih op de rem! We moesten allemaal langs de weg rennen om de grote hoornvogel aan te wijzen die een eind verderop op een tak zat. We kwamen er toen achter dat Pih radarogen had voor alle wat vliegt rent sluipt of ligt.
De auto werd geparkeerd en we gingen nu een eind lopen. De gidsen wêzen ons op beestjes die we zelfnooit hadden kunnen vinden, maar... Onze die-hard safari-man Rudmer ontdekte vlak naast het looppad een groene giftige vogelslang!  Pih jaagde hem wat weg nadat we hem eerstop de kiek hadden gezet zodat andere wandelaars niet te dichten zijn buurt zouden komen. Pih had de gang er flink in en wij gleden en struikelen er wat achteraan. Nu kwamen we in de danger area van de krokodil! Er was een tijdgeleden een krokodil in het oerwoud los gelaten die daar zijn plek had gevonden. Hij zat in en rond de rivier waar wij langs liepen..... En ja! We hadden geluk. Een enorme kroko lag heerlijk te zonnen op een boomstamover de rivier! Na een tijdje liethij zich in hetwaterglijden. We zagen nogkameleons en varanen enkeerden toen weerom richting parkeerplaats waar we ook onze lunch nuttigen. Wij hassen ondertussen alaardig " it eind yn e bek" maar onze vrouwelijke gids was onvermoeibaar en nam ons mee naar een waterval only 200 steps. Het was de waterval waar de opnames van " the Bach" waren opgenomen met Leonardo Di Caprio. Prachtig!! We klauteren helemaal tot zo dicht mogelijk bij de waterval, waar Rudmer weer even zijn freerun skills liet zien maar wat wij absoluut niet wilden zien. Ivm de regentijd was er een uitzichtpunt afgesloten zodat we nog naar een andere waterval gingen wat echt nog een hele tocht was!!  We waren echt kapot toen we weer boven waren en eenmaal de auto vielen onze ogen gewoon dicht! Ze wilde ons ook nog naar een museum hebben, maar hier bedankten we voor. We hadden echt heel veel zin om lekker in het zwembad te duiken en dat deden we bij terugkomst! Prachtige dag hoewel onze verlegen Moh niet kon tippen aan onze vorige verhalen vertellende gids Peter! We gingen vroeg eten en vertrokken naar onze kamer om weer een voetbalwedstrijd te zien maar voordat deze begon( half 9) waren er al 2 in slaap gevallen en de rest volgde in de loop van van de wedstrijd toen de WIFI uit viel. S' nachts droomden we over alle wilde dieren die we hadden gespot!

Foto’s

2 Reacties

  1. Petra:
    3 juli 2018
    Machtig, ik geniet
  2. Elise Jager:
    3 juli 2018
    Die Rudmer toch...jullie eigen Freek Vonk. Prachtig je verslag, Anja!