Vlucht naar Thailand.

Eindeljk is het dan zover! Huis gepoetst katten overgedragen aan buurvrouw,en Henk ingeschakeld om ons naar het vliegveld te brengen. We konden vlot doorlopen en voor we het wisten zaten we al in de grote blauwe vogel van de KLM waar (vrolijke) Frans de purser ons al opwachtte en ons alle persoonlijke aandacht gaf. Anne had een plaats bij de nooduitgang met extra beenruimte en daarnaast was ook nog een plekje vrij, zodat we lekker naast elkaar konden zitten. Aan de andere kant zat een noorse gepenioneerde die naar ons idee voor dubieuze zaken afreisde naar Bangkok. 

De reis verlliep spoedig! Ondertussen babbelde praatjesmaker Frans ons de oren van het hoofd over zijn fantastische baan als purser enDJ waarbij hij naar eigen zeggen nog goed bij de vrouwtjes lag. 

Hij vond ons wel zo leuk dat vooral Anne allerlei extras kreeg in de vorm van een extra biertje first class ontbijtje en... als hoogtepunt regeldehij dat we aan het eind van de reis in de cockpit mochten kijken, waar de jongens zelfs op de pilotenstoelen mochten zitten. Toch wel een geschikte kerel dus. 

Volgens onze bijbel Tips voor Thailand moesten we als eerste geld wisselen en een simkaart regelen, maarondertussen wilden we zo snel mogelijkhet vliegveld uit op zoek naar onze verloren zoon.

Toen we eindelijk richting de exit liepen stond hij daar ineens met een enorme smile, bruingebrand en blond gelokt! Het was een weerzien zoals je het in de film ziet! 

Pieter vond het vooralopzienbarend hoe langRudmer was geworden! Al snel kwamen we er achter dat hij in het afgelopen half jaar ook nog steeds dezelfde was gebleven!!  Ondertussen werden we door onze lokale gids van Khiri Travel naar buiten geloodst en in een minibusje gezet. Binnen een half uur waren we in ons superdeluxe hotel met zwembad waar we heerlijk konden relaxen, zwemmen en opfrissen. Pieter heeft ons nog even kennis laten maken met het fenomeen 7 Eleven waar alles is te krijgen wat je als backpacker nodig hebt. Ondanks ons luxe verblijf scharen we ons daar ook maar onder. Als snelle lunch hadden we dan ook een tosti bij de 7 Eleven en een bakje koffie in een tentje langs de rivier. Klinkt idyllisch, maar de geur deed wat denken aan de luts op een hele slechte dag. Hette vond het vooral jammer dat hij zn hengel niet meehad want er zwommen en sprongen toch joekels in. 

Na een kort knippertje in de hotelkamer togen we met zn 5en richting het centrum waar we Bangkok onveilig gingebn maken. lekker onze eerst thaise maalltijd genuttigd en over Khoa san road gewandeld!  Een groot gekkenhuis met thai die ons van alles wilden aansmeren maar vooral verbaasd waren over de lengte van de 4 mannen.